Zapewne słyszeliście, że w 2016 roku Barcelona wprowadziła ideę tzw. „superbloków”, która miała na celu stworzenie stref wolnych od samochodów poprzez kierowanie ruchu wokół obszarów z kilkoma budynkami. Od tego czasu miasto dosadziło więcej drzew, aby powstało więcej terenów zielonych, zwiększyło powierzchnię deptaków dla pieszych i przestrzeni publicznych.
Być może jednak nie zdajesz sobie sprawy, że w ramach projektu SUMBA+ Wolne i Hanzeatyckie Miasto Hamburg, a w nim dzielnica Altona (Niemcy) tworzy ramy dla budowania tzw. cichych obszarów (tytuł roboczy) w centralnej części Altony . Jest to dodatkowe podejście wspierające transformację w kierunku bardziej aktywnej mobilności.
Jak zapewne można sobie wyobrazić, duża część hałasu w centrach miast pochodzi z indywidualnego transportu zmotoryzowanego. Normalny samochód jadący z prędkością 50 km/h to 70 dB, co jest uważane za głośne. Dla porównania, przejeżdżający samochód jadący z prędkością 30 km/h to 60dB, czyli umiarkowana ilość hałasu. Przejeżdżająca ciężarówka ma 90dB, już uważana za bardzo głośną. Niezwykle głośny hałas powyżej 120 dB może uszkodzić uszy. Szacuje się, że próg zagrożenia zdrowia w postaci długotrwałego zanieczyszczenia hałasem wynosi 65 dB w dzień i 55 dB w nocy. To spora różnica, gdy patrzymy na liczbę decybeli powodowanych przez pojazdy. Ponadto przemysł, obiekty rekreacyjne i placówki szkolne/opieki dziennej również przyczyniają się do ogólnego poziomu hałasu na danym obszarze.
Rys. Zanieczyszczenie hałasem i jego odbiór (ang.)
Opracowania cichych obszarów mają na celu zmapowanie różnych źródeł hałasu i sprawdzenie, czy i jak można je złagodzić, aby stworzyć obszar o mniejszym zanieczyszczeniu hałasem. Jednak metody działań dla nowych i istniejących dzielnic różnią się. Pierwszym wyborem jest oczywiście zagospodarowanie przestrzenne, które obejmuje podział na strefy i rozmieszczenie użytkowania zgodnie z wrażliwością na hałas. Ważne jest również ukierunkowanie rozwoju miasta poprzez regulację położenia i wysokości budynków oraz projekt elewacji. W niektórych przypadkach najlepszym rozwiązaniem jest ograniczanie hałasu poprzez budowę ścian chroniących przed hałasem. Z punktu widzenia urbanistyki zabezpieczenie i zagospodarowanie cichych przestrzeni ma kluczowe znaczenie dla utrzymania ogólnodostępnych, cichych miejsc w zasięgu spaceru.
Jednakże, gdy wszystkie te kierunki działania są nieosiągalne dla urbanistów, unikanie ruchu i powodowanie zmiany modalnej jest najbardziej opłacalnym i najszybszym podejściem do tworzenia cichych obszarów. Metoda ta oznacza promowanie cichych rodzajów transportu i intermodalności, ograniczanie ruchu, regulowanie prędkości, a także redystrybucję przestrzenną i zarządzanie parkingami. Altona przeanalizowała różne sposoby ingerencji, aby stworzyć cichą przestrzeń. Zbadano również dostępność odpowiednich punktów przesiadkowych w obszarach cichych w centralnej części Altony do stacji kolejowej Altona.
Podsumowanie wyników dostępne jest w języku angielskim. Pełne opracowanie w języku niemieckim jest dostępne tutaj:
https://sumba.eu/en/page/hamburg-altona-and-pinneberg-county